فاطمیه یک کلمه نیست فاطمیه واژه ای که من تو برایش معنایی پیدا کنیم نیست . فاطمیه سر اغاز بغض بی انتهای بشریت است در ظرف تاریخ. فاطمیه سر اغاز ناله های علی در چاههای مدینه است سر اغاز مظلومیت حسن است در غربت خانه خود . فاطمیه سر اغاز حرکت حسین بن علی است از مدینه به مکه و سر به نی شدن اوست در مقابل چشمهای اولاد اسیر خود و در انتهاسراغاز غربت و غیبت یگانه یادگار فاطمیه یعنی مهدی فاطمه است.

آری فاطمیه و ایام فاطمیه سرانجام حسادتها تکبر ها و خباثتهای افرادی است که چشمهاشان چیزی جز خاموش کردن نور الهیه محمد و آل محمد نمیدید . آن روز در کوچه پس کوچه های مدینه اتفاقی افتاد که بشریت تا صبح قیامت شرمسار از آن است . آنروز آتش به خانه کسی زدند که افلاکیان را در ظلمت فرو برد و اگر شنیده ای که هنگام آمدن عصمت علی الاطلاق فاطمه کبری در صحرای محشر همه سر به زیر خواهند بود تردید نکن شرمسار ازینند که نشناختند صدف پاکی وحیا فاطمه زهرارا..

برای دیدن انوار الهی باید چشمهارا پاک کرد واین پاک و تطهیر کردن آیا جز با اشک ریختن به مظلومیت فاطمه و شوهر مظلوم او امیر المومنین است و آیا مس گوهر معرفت جز با تطهیر کردن روح و جان است با اقامه عزا در ایام فاطمیه. لا یمسه الا المطهرون.

امروز در شب ظلمانی غیبت یگانه معصوم عالم خلقت یوسف فاطمه زهرا برای رسیدن به صبح نورانی ظهورو قیام فاطمی مهدی فاطمه چاره ای جز بالا بردن علم محبت و مودت بی بی دوعالم فاطمه زهرا برای هیچ کس باقی نمانده است و طوبی به حال کسان و کسانی که به دست و زبان و قلم یاری گر ایام شهادت صدیقه طاهره باشند.

همه ما با الهام گرفتن از این جمله که فاطمیه باید عاشورایی برگزارشود به جبران ناله های غریبانه خانه غم فضای علی ناله های خودرا بلند میکنیم تا شاید این ناله ها تصدیق فاطمه زهرا باشد در دورانی که جرثومه های های فساد در مسجد و کوچه های مدینه اورا تکذیب کردند.

خوردی به زمین و من عزادار شدم       با دیدن سینه ی تو بیمار شدم
با هق هق گریه های خود خوابم برد   با خس خس سینه ی تو بیدار شدم

یافاطمه الزهرا ادرکنی