باور کردنش سخته . اما چه زود گذشت دهه محرم و عزای امام حسین .

 انگار همین دیروز بود که جوونای شهر خودشون روآماده میکردند برای سیاهپوش کردن مساجد و تکیه ها.

یادش بخیر جلسه گذاشتیم برا محرم و مسئولیتهارو مشخص کردیم . مسجد ما امسال هم مثل سال گذشته برا هرشب احسان داشت وبعداز مراسم عزاداری و سینه زنی سفره آماده میکردند و عزاداران از غذایی که جوونای مسجد به عشق و علاقه پخته بودن میخوردند.بچه هایی که از بعد نماز ظهرو بعد رفتن نماز گذارا تو مسجد میموندن و مشغول اماده کردن شام برای شب عزاداری. یادم نمیره که یک بار چاقو دست محمد رو برید و ازدستش خون جاری شد طوری که مجبور شد به دستش چند بخیه بزنه . اما صداش هم در نیومد . امسال یکی از رفقای خوبمون هم که یکی دو ماه پیش تصادف کرده بود هم نمی تونست به عزاداری بیاد هم با کمک بچه ها یکی دوشب با کمک بچه ها به مسجد اومد و تونست عزاداری کنه. ان شالله هیچ یک از محبین امام حسین مریض نشه اونم تو ماه محرم . خیلی سخته .

خدایا چه زود گذشت دهه عزای امام حسین . یانه برا ما زود گذشت. برا خیلیها دیر گذشت برا اونایی که عزای امام حسین رو غم و غصه میدونند و معتقدند این مراسم باعث افسردگی برا همه است !!

خداحافظ زیارت عاشورای محرم خداحافظ شب اول . خداحافظ شب تاسوعا و شب عاشورا. خداحافظ روضه های ابوالفضل و علی اکبر.خداحافظ سیاهی ها که باعث رو سفیدی بودید.خداحافظ پیرهن مشکی خداحافظ شال عزا که باعث ابرو در محضر حضرت زهرا هستید .

یازهرا